Oculus Quest Review

De nieuwe VR bril van Oculus, de Oculus Quest, is de eerste compleet draadloze VR bril van het Amerikaanse bedrijf. Oculus - ook wel bekend van moederbedrijf Facebook - domineerde in 2016 de VR markt met de allereerste VR bril voor consumenten: de Oculus Rift. Met deze bril ontwikkelde Oculus de eerste VR bril die voor een relatief betaalbare prijs te koop was voor consumenten, en creëerde daarmee het landschap voor de volgende VR brillen. Nadeel van de Oculus Rift was dat je als gebruiker nog steeds een krachtige (VR) computer nodig had. De VR bril werkt ten slotte met de grafische kracht van de computer, dus een sterke PC was noodzakelijk

• Processor: ualcomm® Snapdragon™ 835
• Geheugen: 4 GB LPDDR4X
• Opslag: 64 GB, 128 GB
• Resolutie (per oog): 2880 x 1600 pixels
• Scherm: 72 Hz OLED-scherm
• Verversingssnelheid: 72 Hz
• Gewicht: 571 gram

De Quest weegt voelbaar meer dan de Oculus Quest. Met een gewicht van 571 gram is het geen hele lichte headset, maar voelt hij ook zeker niet zwaar aan. Je bevestigt de VR bril met een klittenband systeem op het gezicht. Wanneer je debril voor het eerst op het gezicht zet, zul je misschien merken dat deze wat naar beneden zakt en oncomfortabel zit. Onze tip is daarom om de bril eerst tegen het voorhoofd aan te zetten en vervolgens pas de klittenband straps vast te zetten. Hierdoor voorkom je dat de bril naar beneden zakt en op je neus gaat steunen.

Het materiaal van de Quest is prima in orde. Het klittenband voelt stevig aan en is gemakkelijk aan te passen. De voorkant van de Quest bestaat uit een mat soort plastic, terwijl de boven- en zijkanten zijn voorzien van een stoffen materiaal. De bril heeft hiermee een wat luxere uitstraling, wat er in onze ogen goed uitziet.

De Oculus Quest is, samen met de Rift S, voorzien van de nieuwe Oculus Touch controllers. Deze controller maken het mogelijk om meerdere bewegingen van je hand en vingers nauwkeurig vast te leggen. Wanneer je de controller op je hand laat rusten, zul je zien dat je in de game een 'open' hand hebt. Pak je de controller vervolgens vast en knijp je er in, dan heb je de game een vuist gemaakt of iets vastgepakt. Dit vergt in het begin wat oefening, maar dit principe heb je al gauw onder de knie en resulteert in een paar leuke (nieuwe) spel-elementen. Wanneer je bijvoorbeeld tijdens een shooter game een VR gun uit je broekzak pakt, merk je dat je echt met een 'open' hand naar je broekzak gaat en vervolgens in de controller knijpt wanneer de gun vast wilt pakken.

De Oculus Touch controllers werken in onze ervaring goed. Hoe ze tegenover de nieuwere Valve Knuckle controllers komen te staan moet nog blijken, maar het is voor nu in ieder geval een goede upgrade ten overstaan van de eerdere Oculus controllers.

De Quest werkt op basis van inside-out tracking. In de bril zitten een aantal camera's verwerkt die de omgeving kunnen zien. Hierdoor hoef je de bril alleen maar op te zetten en wordt de tracking automatisch uitgevoerd. Tijdens het installeren en klaarmaken van de Oculus Quest krijg je de mogelijkheid om je speelomgeving af te bakenen. Dit doe je door (via de camera) te kijken naar je omgeving en met je controller de speelomgeving aan te wijzen. Dit werkt erg makkelijk en is een hele goede manier om de speelruimte te bepalen. Tijdens het spelen van een VR game zie je vervolgens een doorzichtig raster wanneer je te dicht bij de afgebakende ruimte in de buurt komt.

Omdat je geen externe sensoren zoals bij de Oculus Rift hoeft op te zetten, is het gebruiksgemak van de Oculus Quest ontzettend vriendelijk. Iedereen kan de VR bril gebruiken, ook al heb je geen enkele technische kennis met betrekking tot de tracking. Toch heeft inside-out tracking ook enkele nadelen. Zo is de tracking wat minder betrouwbaar dan met externe sensoren. Dit 'probleem' komt nog wel eens voor wanneer je een VR game speelt waarmee je veel met je armen moet bewegen, bijvoorbeeld tijdens een fanatiek potje Beat Saber. Wanneer de controllers buiten het gezichtsveld van de twee camera's op de bril zitten, verliezen ze even kort de connectie. Dit kan resulteren in een korte hapering in de tracking of een wegzwevende controller.

In onze ervaring komt dit gelukkig niet héél vaak voor. Een enkele keer verlies je de tracking wanneer je iets te fanatiek met de controller boven je hoofd langs zwaait, maar de voordelen van deze manier van tracking (geen sensoren) wegen in onze ogen op tegen de nadelen.

De bekendere VR brillen zijn qua platform vergelijkbaar met de grote gameconsoles Xbox en Playstation: iedere VR bril heeft zijn eigen voor- en nadelen met betrekking tot de keuze voor het platform. Waar de HTC Vive een bijzonder uitgebreid aanbod aan games en apps heeft door middel van SteamVR en VivePort, is het Oculus platform wat minder utegbreid. Daarbij moet wel vermeld worden dat Oculus een paar hele gave exclusieve games op het Oculus platform heeft staan, zoals Space Junkies en Robo Recall. De Quest heeft een game-bibliotheek die is gescheiden van de Oculus Rift en Go store. De reden hiervan is dat de Quest zich met name richt op gaming en niet, zoals de Oculus Go, op het kijken van 360 graden filmpjes. Oculus doet hard zijn best om game-developers aan te sporen tot het maken van games specifiek voor de Oculus Quest, maar toch lijkt het er op dat een aantal AAA-titels zich enkel beperken tot de krachtigere headsets zoals de Oculus Rift S en HTC Vive Pro.

De Quest is Oculus zijn poging om VR gaming mainstream te maken. Door de relatief lage instapprijs (je hebt ten slotte geen computer nodig), is het al mogelijk om high-end VR ervaringen op te doen. Het beperkte VR aanbod in de Oculus Store is jammer, maar voor ons geen deal-breaker. Er zijn namelijk genoeg toffe games met voldoende diepgang om je uren te vermaken in de VR-wereld. De volledige draadloze vrijheid in combinatie met de hoge beeldresolutie zorgen voor een hele goede spelervaring. Kortom: Oculus heeft met de Quest een erg goed product ontwikkeld die bedoeld is voor gamers die zich willen storten op virtual reality.